Elektronische componenten hebben een aantal elektrische klemmen of kabels. Deze draden worden verbonden met andere elektrische componenten, vaak via draad, om een elektronisch circuit met een bepaalde functie te creëren (bijvoorbeeld een versterker, radio-ontvanger of oscillator). Elektronische basiscomponenten kunnen discreet worden verpakt, als arrays of netwerken van soortgelijke componenten, of worden geïntegreerd in pakketten zoals halfgeleidergeïntegreerde schakelingen, hybride geïntegreerde schakelingen of dikke-filmapparaten.